Selam!
Yine ara verdim uzunca. Yeni dönem başına ulaştık. Cadılar Bayramı ile başlayan tatil, kutlama dönemi sona erdi. 31 Ekim-31 Aralık arası gerçekten de pek şenlikliydi. Şükran Günü'ne hazırlanılan hafta şehir merkezine indiğimde fark ettim, o kadar renk, cümbüş.. Malum yeşil, kırmızı ve beyaz. Bu renkler sezonun renkleri ve her taraf şıkır şıkırdı. Tabi ki her yerde irili ufaklı bal kabakları ile beraber. Neden daha çok resim çekmedim acaba? Her dükkanın vitrinin köşesinde, her evin önünde... Menülerde illa ki kabaklı bir şeyler. kahve dükkanlarında kabak türevi içecekler- çay ve kahveler! Sezon renkleri kırmızı, beyaz, yeşil, turuncu diye düzeltelim :)
Teo ve benim hayatım sismik değişime uğradı çünkü artık hayatımızda biri var! O kadar sevgi, şefkat dolu, ilgili, sevimli, yakışıklı... yani bu bayramsı dönemde hediyemiz desek yeridir. Her kutlamamız doğal olarak onunla beraberdi. Kar istedik, dağa çıktık, kızak kaydık... Muhteşem yemekler pişirdik yedik... Kart oyunları ve buraya has Seattle-opoly oynadık... Yürüyüşlere çıktık... Mutluyduk. Mutluyuz!
Haliyle ben de blogdan bir süre özel günceme döndüm. Bazı güzelliklerin tanımlanması, anlaşılması ve bu güzelliklere güvenmek ve hayatta yer açmak zaman alıyor. Hele bir de bunlardan doğrudan sebeplenecek olan çocuğunuz da yanınızda ise. Gidiş, gelişler... Dönüşler... Tekrar baştanlar, teslimiyetler, sonra tekrar şüpheler. İnsan hayatında zor dönemlere katlanıp onlardan iyilik üretmeye programlayınca kendini, bu şekilde işleme alamadığı güzellikler,iyiliklerle karşılaşınca şaşırabiliyor. Yeni bir sürüme geçmek gerektiğini görüp, bunun da inanarak ve güzel şeyler umup, hayal ederek olabileceğini anlıyor. İnsan gerçekten de ancak hayal edebildiği şeyleri hayatına alabiliyor, bunu resmen yaşadım. İyiliği hayal edebilmek çok önemli busebeple. Yoksa gelse, kapımızı çalsa, hatta 3 gün kapımızda yatsa bile onu tanıyamayıp, kaybedebiliyoruz... Hayat böylesine iyilik ve güzellik tohumları ile dolu sanırım... hayal edip, devamlı evinizin baş köşesini bunlara ayırmak gerekiyor!
Resim de yüklemek istiyordum ama blogger'da bir sorun var sanırım. Tekrar deneyeceğim daha sonra,
görüşmek üzere!
Yine ara verdim uzunca. Yeni dönem başına ulaştık. Cadılar Bayramı ile başlayan tatil, kutlama dönemi sona erdi. 31 Ekim-31 Aralık arası gerçekten de pek şenlikliydi. Şükran Günü'ne hazırlanılan hafta şehir merkezine indiğimde fark ettim, o kadar renk, cümbüş.. Malum yeşil, kırmızı ve beyaz. Bu renkler sezonun renkleri ve her taraf şıkır şıkırdı. Tabi ki her yerde irili ufaklı bal kabakları ile beraber. Neden daha çok resim çekmedim acaba? Her dükkanın vitrinin köşesinde, her evin önünde... Menülerde illa ki kabaklı bir şeyler. kahve dükkanlarında kabak türevi içecekler- çay ve kahveler! Sezon renkleri kırmızı, beyaz, yeşil, turuncu diye düzeltelim :)
Teo ve benim hayatım sismik değişime uğradı çünkü artık hayatımızda biri var! O kadar sevgi, şefkat dolu, ilgili, sevimli, yakışıklı... yani bu bayramsı dönemde hediyemiz desek yeridir. Her kutlamamız doğal olarak onunla beraberdi. Kar istedik, dağa çıktık, kızak kaydık... Muhteşem yemekler pişirdik yedik... Kart oyunları ve buraya has Seattle-opoly oynadık... Yürüyüşlere çıktık... Mutluyduk. Mutluyuz!
Haliyle ben de blogdan bir süre özel günceme döndüm. Bazı güzelliklerin tanımlanması, anlaşılması ve bu güzelliklere güvenmek ve hayatta yer açmak zaman alıyor. Hele bir de bunlardan doğrudan sebeplenecek olan çocuğunuz da yanınızda ise. Gidiş, gelişler... Dönüşler... Tekrar baştanlar, teslimiyetler, sonra tekrar şüpheler. İnsan hayatında zor dönemlere katlanıp onlardan iyilik üretmeye programlayınca kendini, bu şekilde işleme alamadığı güzellikler,iyiliklerle karşılaşınca şaşırabiliyor. Yeni bir sürüme geçmek gerektiğini görüp, bunun da inanarak ve güzel şeyler umup, hayal ederek olabileceğini anlıyor. İnsan gerçekten de ancak hayal edebildiği şeyleri hayatına alabiliyor, bunu resmen yaşadım. İyiliği hayal edebilmek çok önemli busebeple. Yoksa gelse, kapımızı çalsa, hatta 3 gün kapımızda yatsa bile onu tanıyamayıp, kaybedebiliyoruz... Hayat böylesine iyilik ve güzellik tohumları ile dolu sanırım... hayal edip, devamlı evinizin baş köşesini bunlara ayırmak gerekiyor!
Resim de yüklemek istiyordum ama blogger'da bir sorun var sanırım. Tekrar deneyeceğim daha sonra,
görüşmek üzere!
iyilikler ustunuzde olsun:)
YanıtlaSilBestecim, öğrendik iyiliğin değerini, hikmetini galiba! hep beraber:)
YanıtlaSilçok umut verici olmuş:) iyiliklerle....
YanıtlaSilTeşekkürler :) sabırla ve huurla aramaya devam bütün güzellikleri..
SilŞimdi sırada ne bayramı var acaba? Aaa evet, Valentine's Dayyyy...
YanıtlaSil