İl Postino filmini bilirsiniz muhakkak..
bana önceliklerimi hatırlatır bu film. neleri sevdiğimi, bazı yolları neden bırakıp başka yollar seçtiğimi, ya da en azından aradığımı hatırlatır..işte. buraya da bir şiirimi yazmaya karar verdim bu yüzden.
metafora dikkat! :))
Mutluluk tarifleri
Görmek...
yaklaşan ilkbaharın sabahında
Evinin salonunun duvarında
perde aralığından kaçıp karşıdaki duvara yapışmış
kayısı yumurta sarısı
güneş ışıklarını,
için kıpır kıpır açmak perdeleri,
seyretmek henüz kendisi ortaya çıkmadan
ilk ışıklarını yollayan güneşi...
Ve düşünmek kahvaltıda mis gibi çayın yanına
rafadan yumurta pişirmeyi...
Miyavbaz kimdir? Kedimiz Yumak Bey. Oğlumla ben ona imreniriz, çünkü gerçekten de işi gücü uyumak, oynamak, yemek, çapkın pozlar vermek ve mutfakta içli seslerle şakıyıp yediklerinizi boğazınıza boğazınıza dizmektir! Bir kediden bu kadar mı değişik renkte ses çıkar!
Mutluluklarımız daim olsa.
YanıtlaSilYüzümüz hep gülse.
Güneş hep doğsa.
Rüzgar hep esse.
Dostarımız bol olsa.
Soframız lezzetlerle dolu olsa.
ne güzel olurdu:)
YanıtlaSilo zaman neler arardık acaba?
tüm duaların sonuna paylaşmayı da eklemeli..