bazı süreçler insanın en zor bakabildiği taraflarını yüzeye çıkarıyor. o insanı şekilden şekile sokan aynalar gibi. korkular, yetersizlikler, kemirip duran sıkıntılar.. Pandora'nın kutusunun açılışı sanki. nasıl dolduruyoruz o kutuyu düşünüyorum. bir şekilde dolduruyoruz. sonra bizim üzerimize dökülüyor en kırılgan anlarımızda.. kendimizle ilgili sıkıntılar, başkalıyla ilgili sıkıntılar..zor duyguları sıkıştırıp biriktirdiğimiz kutu. kara kutu!
burası bir yer mi bilmiyorum. burası kırılganlık köşesi. elimizde mızırdanıp duran kara kutumuz, belki büyüyecek ve Dr Who'nun telefon klubesi gibi bizi de içine alıp uçup gidecek..
gerisine hayalim yetmedi
sağlıcakla, herşeyin sonu iyi olsun.. iyi sona akıl erdirmek uzun zaman sürse de.
gerçek bize sükunet getirsin..
sevgiler
burası bir yer mi bilmiyorum. burası kırılganlık köşesi. elimizde mızırdanıp duran kara kutumuz, belki büyüyecek ve Dr Who'nun telefon klubesi gibi bizi de içine alıp uçup gidecek..
gerisine hayalim yetmedi
sağlıcakla, herşeyin sonu iyi olsun.. iyi sona akıl erdirmek uzun zaman sürse de.
gerçek bize sükunet getirsin..
sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder