Perşembe, Şubat 14, 2013

Sevgiye ya da sevgiliye ayrılmış bu günü kutlayanlar olmasaydı ne olacaktı? Etrafta yaşanan o heyecan güzel, bu kesin. Ben bunu takdir etmeyi ve şükran duymayı öğrendim. Sanki tatilde yabancı bir ülkeye gitmişim de orada güzel bir yerel festival yakalamışım gibi bir his bu.. Etrafta olan, o gün hayatı sarmalayan bir his bu. Bence çok güzel!
İyi ki varsınız aşıklar:) Ve tabi ki, iyi ki varsın ey AŞK!

Gecen sene boyle bitirmisim bugune ayirdigim yazimi.
Evet, pek cok seyi takdir etmeyi ve varliginin sebebini anlamayi ogrendim diye dusunup dururum. Ama insan oyle seylerle karsilasiyor ki yine basliyor hic bir sey bilmedigi o meshur sifir noktasindan. Ama gecen sene dedigim gibi: Olsun!

Yenileniyoruz!

Bu sene Valentines kutlama sebebim var ama sevginin degerini bilen biri olarak, bunu paylasmanin sart oldugunu anladim. guzel bir sey buldugumuzda ortaya koyuyoruz, kendimize saklamiyoruz bencilce. Bu sebeple bu yil Seattle'daki 14 Subat iki kiymetlimle ve bir de esi aksam gorevli olan cici arkadasimmiz Pola ile beraber gececek.

Yarin NYC'ye gidiyoruz Teo ile. Orda 4 gun kalip, Teo'yu abime emanet edip ben Texas, Austin'e geciyorum, UT Austin arsivleri icin. yani don baba don. Uc degisik iklim, uc degisik zaman dilimi... Butun bunlar gozumde buyuyunce buyuk kiymetlime, 'ya ben daha simdiden yorgunum, beni aksam bir yerlere cikar ne olur' diyecegime, seyahatten evvel temizlemis oldugum minik evimi yarin sabah tekrar temizleyip ciddi bir bulasik seansini son gun de goze alip bu aksam bu yemegi planliyorum.

Iste boyle. Cunku, buldugumuz iyilikleri paylasiyoruz!
Sevgiyle,